Christelijke politiek?
Staatssecretaris Huizinga van Verkeer zou er geen moeite mee hebben als binnen haar partij, de ChristenUnie, met elkaar samenwonende mannen of vrouwen bestuursfuncties zouden vervullen, of de partij in Raden, Staten of Kamers
zouden vertegenwoordigen. Dat blijkt uit een interview met haar in het februarinummer van het feministische maandblad ‘Opzij’. Zo meldde het Reformatorisch Dagblad begin februari.
Uit onderzoek zou blijken dat de meerderheid van de ChristenUnie kiezers geen bezwaar heeft tegen praktiserende homoseksuelen als CU-vertegenwoordigers. Ze zien dat als een privézaak waarover de partij niet hoeft te oordelen. ‘Ik hoor bij die meerderheid’, zegt Huizinga. Zij werd niet teruggefloten door de partijtop, zoals met haar partijgenote Lont was gebeurd toen deze nog in de veronderstelling verkeerde dat het standpunt van haar partij logischerwijs samenviel met Gods Woord.
Bijbel serieus nemen
Diep treurig, zo’n ontboezeming. Het brengt de grote scheiding aan het licht die zich momenteel in allerlei christelijke organisaties, kerken en kringen voltrekt. Steeds meer mensen waar je het niet van zou mogen verwachten laten zich opeens kennen als pleitbezorgers voor de homobeweging. Het is te hopen dat de minderheid van de ChristenUnie een radicale minderheid zal blijken te zijn en de meerderheid in het kwaad niet zal volgen. Het betreft namelijk een zeer ernstige zaak die zich in de gemeente van de Here Jezus Christus afspeelt. Waar het ten diepste om gaat is: hoe serieus nemen we de Bijbel nog? Wat trekken we ons nog aan van de mening van God? Kan het nóg duidelijker gezegd worden? Geslachtsgemeenschap van mannen met mannen en vrouwen met vrouwen is Hem een gruwel. Zolang de Bijbel nog niet verboden is in Europa, kan iedereen er nog in lezen hoe onze Schepper erover denkt. Dat christenen met elkaar gaan overleggen of ze daar al of niet mee akkoord gaan, is in de grond van de zaak dan ook absurd. Als God het een kwaad noemt, dat in Israël zelfs met de dood gestraft moest worden, hoe zou een christen het dan in zijn hoofd halen het tegendeel te beweren? Toch nemen ze snel in aantal toe, gelovigen die blijk geven daar niet voor terug te schrikken. Of zouden ze niet beseffen wat ze doen?
Gespaard worden
Realiseren we ons in wat voor tijd we leven? Schrikken we er nog van? Wekt het nog onze verontwaardiging? Of raakt het ons niet dat bij zovelen in de kerk God allang niet meer het beslissende woord spreekt? De geboden en verboden die de Here ons heeft opgelegd, zijn niet bedoeld om het leven te bederven, maar om ons te weerhouden van alles wat het leven dreigt te verwoesten. In Leviticus 20 kunnen we lezen waar individu en samenleving voor gespaard worden door alle kwaad dat daar genoemd wordt na te laten.
Aanval van binnenuit
De evangelieboodschap wordt van alle kanten aangevallen. Het ergste is de aanval van binnenuit. Er is grote afval en er heerst verwarring in de christengemeenschap. Vaak voltrekt het proces zich in een weg van geleidelijkheid, maar steeds vaker gaat het met hevige schokken. In het ‘Europees gebeuren’ zijn reeds stemmen opgegaan om het onderwijzen van de bijbelse scheppingsgeschiedenis wettelijk te verbieden. Een hatelijk voorstel, dat echter voor veel christenen al overbodig is geworden, omdat men er zelf niet meer in gelooft. Wees er maar niet zo zeker van dat het allemaal wel los zal lopen.
Ook in de kerk
De wereld tracht ons het Woord van God af te nemen. Maar erger is dat in toenemende mate dat ook ín de kerk gebeurt. Voorzichtig maar aanhoudend wordt hier en daar al een vriendelijk pleidooi gehouden voor het toelaten van homoseksuele echtparen in de gemeente van Christus, al dan niet met beperkte rechten. (Alsof dat laatste niet discriminerend zou zijn en geaccepteerd zou worden!) ‘Er wordt verschillend over gedacht’, zo heet het. Maar door wie? Niet door God! Hij is eeuwig Dezelfde. Hij verwacht van ons dat we Zijn Woord geloven en bewaren, al gaat dat ook vervolging en verdrukking betekenen. Hij prijst degenen die dat doen en getrouw blijven. Het mag dan een minderheid zijn, maar daar werkt de Here nu juist altijd mee. Om de grootheid van Zijn Naam te doen uitkomen.
De Onveranderlijke
Ja, Zijn Woord is betrouwbaar. ‘Heel Uw woord is de waarheid,’ getuigt de psalmist, ‘al Uw rechtvaardige verordeningen zijn voor eeuwig’ (Ps. 119:160). Aan dat Woord valt niet te tornen. Aarde en hemel gaan voorbij, maar Gods Woord houdt eeuwig stand. Hij die ons geschapen heeft, vergist Zich niet. Hij is de Onveranderlijke, altijd Zichzelf. Bij alles wat Hij ons onderwijst, heeft Hij ons eeuwig heil op het oog.
‘Ik kom spoedig’
De Here Jezus liet Johannes aan de gemeente te Filadelfia onder andere het volgende schrijven: ‘…want gij hebt kleine kracht, maar gij hebt Mijn woord bewaard en Mijn naam niet verloochend.’ En: ‘Omdat gij het bevel bewaard hebt om Mij te blijven verwachten, zal ook Ik u bewaren voor de ure der verzoeking, die over de gehele wereld komen zal, om te verzoeken hen, die op de aarde wonen. Ik kom spoedig; houd vast wat gij hebt, opdat niemand uw kroon neme.’
Christenen hebben een groot goed te verspelen! De Here sta ons bij! Ik wil zo graag bij díe minderheid horen.
J.J. Frinsel
Uit: http://www.habakuk.nu/
Staatssecretaris Huizinga van Verkeer zou er geen moeite mee hebben als binnen haar partij, de ChristenUnie, met elkaar samenwonende mannen of vrouwen bestuursfuncties zouden vervullen, of de partij in Raden, Staten of Kamers
zouden vertegenwoordigen. Dat blijkt uit een interview met haar in het februarinummer van het feministische maandblad ‘Opzij’. Zo meldde het Reformatorisch Dagblad begin februari.Uit onderzoek zou blijken dat de meerderheid van de ChristenUnie kiezers geen bezwaar heeft tegen praktiserende homoseksuelen als CU-vertegenwoordigers. Ze zien dat als een privézaak waarover de partij niet hoeft te oordelen. ‘Ik hoor bij die meerderheid’, zegt Huizinga. Zij werd niet teruggefloten door de partijtop, zoals met haar partijgenote Lont was gebeurd toen deze nog in de veronderstelling verkeerde dat het standpunt van haar partij logischerwijs samenviel met Gods Woord.
Bijbel serieus nemen
Diep treurig, zo’n ontboezeming. Het brengt de grote scheiding aan het licht die zich momenteel in allerlei christelijke organisaties, kerken en kringen voltrekt. Steeds meer mensen waar je het niet van zou mogen verwachten laten zich opeens kennen als pleitbezorgers voor de homobeweging. Het is te hopen dat de minderheid van de ChristenUnie een radicale minderheid zal blijken te zijn en de meerderheid in het kwaad niet zal volgen. Het betreft namelijk een zeer ernstige zaak die zich in de gemeente van de Here Jezus Christus afspeelt. Waar het ten diepste om gaat is: hoe serieus nemen we de Bijbel nog? Wat trekken we ons nog aan van de mening van God? Kan het nóg duidelijker gezegd worden? Geslachtsgemeenschap van mannen met mannen en vrouwen met vrouwen is Hem een gruwel. Zolang de Bijbel nog niet verboden is in Europa, kan iedereen er nog in lezen hoe onze Schepper erover denkt. Dat christenen met elkaar gaan overleggen of ze daar al of niet mee akkoord gaan, is in de grond van de zaak dan ook absurd. Als God het een kwaad noemt, dat in Israël zelfs met de dood gestraft moest worden, hoe zou een christen het dan in zijn hoofd halen het tegendeel te beweren? Toch nemen ze snel in aantal toe, gelovigen die blijk geven daar niet voor terug te schrikken. Of zouden ze niet beseffen wat ze doen?
Gespaard worden
Realiseren we ons in wat voor tijd we leven? Schrikken we er nog van? Wekt het nog onze verontwaardiging? Of raakt het ons niet dat bij zovelen in de kerk God allang niet meer het beslissende woord spreekt? De geboden en verboden die de Here ons heeft opgelegd, zijn niet bedoeld om het leven te bederven, maar om ons te weerhouden van alles wat het leven dreigt te verwoesten. In Leviticus 20 kunnen we lezen waar individu en samenleving voor gespaard worden door alle kwaad dat daar genoemd wordt na te laten.
Aanval van binnenuit
De evangelieboodschap wordt van alle kanten aangevallen. Het ergste is de aanval van binnenuit. Er is grote afval en er heerst verwarring in de christengemeenschap. Vaak voltrekt het proces zich in een weg van geleidelijkheid, maar steeds vaker gaat het met hevige schokken. In het ‘Europees gebeuren’ zijn reeds stemmen opgegaan om het onderwijzen van de bijbelse scheppingsgeschiedenis wettelijk te verbieden. Een hatelijk voorstel, dat echter voor veel christenen al overbodig is geworden, omdat men er zelf niet meer in gelooft. Wees er maar niet zo zeker van dat het allemaal wel los zal lopen.
Ook in de kerk
De wereld tracht ons het Woord van God af te nemen. Maar erger is dat in toenemende mate dat ook ín de kerk gebeurt. Voorzichtig maar aanhoudend wordt hier en daar al een vriendelijk pleidooi gehouden voor het toelaten van homoseksuele echtparen in de gemeente van Christus, al dan niet met beperkte rechten. (Alsof dat laatste niet discriminerend zou zijn en geaccepteerd zou worden!) ‘Er wordt verschillend over gedacht’, zo heet het. Maar door wie? Niet door God! Hij is eeuwig Dezelfde. Hij verwacht van ons dat we Zijn Woord geloven en bewaren, al gaat dat ook vervolging en verdrukking betekenen. Hij prijst degenen die dat doen en getrouw blijven. Het mag dan een minderheid zijn, maar daar werkt de Here nu juist altijd mee. Om de grootheid van Zijn Naam te doen uitkomen.
De Onveranderlijke
Ja, Zijn Woord is betrouwbaar. ‘Heel Uw woord is de waarheid,’ getuigt de psalmist, ‘al Uw rechtvaardige verordeningen zijn voor eeuwig’ (Ps. 119:160). Aan dat Woord valt niet te tornen. Aarde en hemel gaan voorbij, maar Gods Woord houdt eeuwig stand. Hij die ons geschapen heeft, vergist Zich niet. Hij is de Onveranderlijke, altijd Zichzelf. Bij alles wat Hij ons onderwijst, heeft Hij ons eeuwig heil op het oog.
‘Ik kom spoedig’
De Here Jezus liet Johannes aan de gemeente te Filadelfia onder andere het volgende schrijven: ‘…want gij hebt kleine kracht, maar gij hebt Mijn woord bewaard en Mijn naam niet verloochend.’ En: ‘Omdat gij het bevel bewaard hebt om Mij te blijven verwachten, zal ook Ik u bewaren voor de ure der verzoeking, die over de gehele wereld komen zal, om te verzoeken hen, die op de aarde wonen. Ik kom spoedig; houd vast wat gij hebt, opdat niemand uw kroon neme.’
Christenen hebben een groot goed te verspelen! De Here sta ons bij! Ik wil zo graag bij díe minderheid horen.
J.J. Frinsel
Uit: http://www.habakuk.nu/
